APSOLUTNO SADA | ABSOLUTELY NOW
asocijacija | association APSOLUTNO 1993–2005)

KONFUZIJA | CONFUSION: 27.01–4.02.2015. godine

VOĐENJE KROZ IZLOŽBU – PREZENTACIJA UMETNIKA

Vreme: utorak 3. februar u 17h
Mesto: Muzej savremene umetnosti Vojvodine, Dunavska 37, Novi Sad

MEDIJSKA ARHEOLOGIJA – Jovan Bačkulja, Aleksandra Sekulić, Ivica Đorđević (Beograd)

Medijska arheologija je dugoročni istraživački i programski projekat, koji je iniciran u Arhivu alternativnog filma i videa u Domu kulture “Studentski grad” u Beogradu i započeo programsku aktivnost u okviru Akademskog filmskog centra oktobra 2006. godine. Baveći se medijskim formama kao simptomima socijalnih fenomena prezentovao je ova istraživanja u dinamičnom programskom modelu diskusije, uz učešće i priloge publike, što se pokazalo kao pravi model komunikacije sa generacijom koja nije imala prilike da posmatra nastanak i razvoj nekih aktuelnih i transformaciju nekadašnjih medijskih fenomena.

Metod rada tima Medijska arheologija zasniva se na prepoznavanju dominantnih i grupisanju srodnih medijskih formi, stvaranju novog niza medijskih fragmenata koji, za razliku od dekontekstualizovanog niza emitovanja, omogućava bolji uvid u produkcione i komunikacijske mehanizme i kontinuitet pojedinačne medijske forme ili medijskih formacija. U ovome se sadrži i jedina analogija sa uobičajenim značenjem pojma medijska arheologija u studijama medija – mi samu medijsku formu posmatramo kao medijski aparat.

Jedan od ciljeva ovog projekta je istraživanje novih mogućnosti arhivske prakse i interfejsa arhiva, pre svega njegovog performativnog potencijala i arhiva kao kulturne forme.

Tim projekta čine: Jovan Bačkulja, Aleksandra Sekulić, Ivica Đorđević i Nebojša Petrović

KONFUZIJA
Konfuzija je direktan izazov metodu rada grupe Medijska arheologija. U sagledavanju različitih evolucija medijskih formi, u stvaranju nizova fragmenata medijske produkcije po preciznom kriterijumu, konfuzija političkih koncepata, simbola, retorike, pokreta ospoljava se ne kao stanje koje se ne može savladati, već kao neophodni, podrazumevani osnov za destaibilizaciju, zamagljivanje i ukidanje političkog. Simptomi reprodukcije ovog stanja u medijskoj produkciji nisu samo zabavni i bizarni incidenti već povod za promišljanje konfuzije kao zadate situacije obeshrabrenja i obesmišljavanja, zapravo propisane premise pre nego posledice.