Đorđe Ivačković
Gest u belom kvadratu

16. decembar 2014 – 10. januar 2015.

Ivačković pred svojom slikom,
Pariz, 1965.

Retrospektivna izložba Đorđa Ivačkovića
Eksponati: slike i dokumentarni material

Autor:Galerija RIMA
Kustosi: Nevena Martinović, Ješa Denegri

Ja obožavam slikarstvo... ono je za mene večita avantura pred novom, nepoznatom situacijom.

Opredelio sam se za najčistiji likovni jezik koji je bez direktne veze sa asocijativnim... Najbitnija karakteristika moga slikarstva je organizacija ovih osnovnih elemenata u odnosu na datu površinu, što dovodi do određenog odraza – do likovnog značenja, slike... Slikarstvo je dobilo svoju potpunu autonomiju i postalo apsolutna umetnička kategorija kao i muzika.

Smatram da je avantura značajan činilac realizacije: hoću da budem svestan grešaka, kolebanja, kajanja, svih elemenata koji su sastavni deo našeg života. Što se tiče mojih kompozicija, imam jednu opštu ideju – na primer, znam da hoću da napravim jednu vertikalu. Kompozicija se povezuje i zatim usaglašava sa serijom akcija koje su, izgleda mi, programirane._ Đorđe Ivačković

Prva velika retrospektivna izložba slikara Đorđa Ivačkovića (1930-2012) predstaviće umetnika kroz hronološki sled njegovih najznačajnijih slikarskih ostvaranja upotpunjen dokumentarnim materijalom iz njegove zaostavštine. Kroz postavku posetioci će moći da prate šest decenija Ivačkovićevog umetničkog razvoja - od prvih nagoveštaja interesovanja za slikarstvo i apstrakciju, preko decenija velikih uspeha koje je postizao u Parizu do poslednje samostalne izložbe održane 2011. godine i umetnikovog odlaska sa životne scene godinu dana kasnije. Izložene slike pružaju uvid u promene kroz koje je prolazila Ivačkovićeva apstrakcija ali pre svega daju jasnu predstavu o tome zašto je Ivačković bio miljenik pariske likovne kritike koja je i dala najveći doprinos tumačenju njegovog slikarstva, kao i na osnovu čega zauzima specifičnu i visoko rangiranu poziciju u istoriji srpskog i jugoslovenskog slikarstva druge polovine XX veka. Izložbeno predstavljane prati adekvatna izložbena publikacija dok će tokom trajanja izložbe biti upriličena promocija nedavno objavljene, prve sveobuhvatne monografije o Ivačkoviću.

UmetniČka dela

Biografija

Đorđe Ivačković Rođen u Horgošu (1930), Ivačković je završio Mešovitu gimnaziju u Novom Sadu (1948) i Arhitektonski fakultet u Beogradu (1955). Od detinjstva je svirao klavir i bio muzički obrazovan, a tokom studija njegovo interesovanje u sferi muzike okreće se ka džezu koji će čitavog života ostati njegova velika ljubav. Pored muzike Ivačković je pokazivao sklonost ka likovnim umetnostima a susret sa apstraktnim francuskim i američkim slikarstvom na izložbama u Beogradu tokom pedesetih godina XX veka presudno će uticati na njegovo umetničko opredeljenje. Nakon završetka studija i odsluženja vojnog roka (1956) odlučuje da se posveti slikarstvu kao svom životnom pozivu, te putuje po Evropi kako bi se upoznao sa savremenim tendencijama u likovnim umetnostima (Italija 1957, Nemačka 1959). Krajem 1961. godine iz Beograda se trajno seli u Pariz gde će nastati njegov gotovo celokupan stvaralački opusa.

Javno predstavljanje svog slikarstva Ivačković započinje u Francuskoj 1962, a već naredne godine priređuje svoju prvu samostalnu izložbu u Parizu. Učešće na IV Međunarodnom bijenalu mladih umetnika u Parizu (1965) donosi mu široko priznanje u francuskoj sredini, kao i prvi susret jugoslovenske stručne javnosti sa njegovim slikarstvom. Od 1967. godine počinje da izlaže u Jugoslaviji, a svoju prvu samostalnu izložbu u rodnoj zemlji priređuje 1971. godine u Beogradu. Tokom sedamdesetih godina XX veka, paralelno sa izlagačkom aktivnošću u Francuskoj, Ivačković učestvuje na najznačajnijim likovnim smotrama u Jugoslaviji, njegove slike ulaze u zbirku Muzeja savremene umetnosti u Beogradu i postaju deo putujućih izložbi kojima se Jugoslavija predstavlja u svetu. Osma i deveta decenija XX veka su period Ivačkovićeve stvaralačke zrelosti kada najviše slika, izlaže na francuskim Salonima i sarađuje sa privatnim pariskim galerijama koje ga zastupaju i na FIAC-u. O njemu pišu ugledni francuski likovni kritičari poput Budaja, Pole Gotje, Kabana, Šalimoa, Tasea i drugih.

Od sredine devedesetih godina Ivačković sve ređe izlaže i manje slika. Poslednju samostalnu izložbu u Parizu održava 1997. godine a usled opštih nepovoljnih okolnosti koje su zadesile Srbiju nakon raspada Jugoslavije u rodnoj zemlji neće izlagati sve do 2009. godine. Poslednju samostalnu izložbu priredio je u Galeriji RIMA, u Kragujevcu 2011. godine. Preminuo je u Parizu 13. jula 2012.